Poznatiji kao Vojvoda Vuk, po činu je bio kapetan, ali je kao vođa dobrovoljačkih odreda u borbama sa Turcima za Oslobođenje Makedonije prozvan Vojvoda.
Omiljen među vojskom zbog svoje čudne hrabrosti, pratile su ga priče da je uvek stajao na prvoj liniji fronta, ne želeći da se sagne u zaklon ni prilikom eksplozije granata.
Pavle Jurišić Šturm: Pruski oficir koji je postao jedan od najvećih srpskih vojvoda u istoriji
Pored njegovog spomenika u parku na Obilićevom vencu verovatno često prolazimo, a da i ne znamo o kakvom je heroju reč.
Vojin Popović je bio srpski (odnosno komitski) vojvoda koji je učestvovao u borbama za Makedoniju, u balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu, kao komandant Dobrovoljačkog odreda na Solunskom frontu.
Rođen je 9. decembra 1881. u Sjenici. Ubrzo posle toga njegova porodica se preselila u Kragujevac, gde je Vojin pohađao školu.
Opredelio se za vojnu karijeru. 3. novembra 1901. godine završio je vojnu akademiju i postao potporučnik. Kad su prve čete 1905. krenule za Staru Srbiju među četnicima bio je i Vojin Popović. Učestvovao je borbama protiv turaka na Čelopeku i Kozjaku.
Vojin Popović učestvovao je u mnogim bitkama, i Četničkim akcijama, balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu. U balkanskim ratovima učestvovao je u Kumanovskoj bici i bici na Srtevici. Njegov četnički odred pomagao je Dunavskoj diviziji u Prvom svetskom ratu da održi front u Mačvi. Kao komandant Jadarskog četničkog odreda učestvovao je u Cerskoj bici.
Zajedno sa srpskom vojskom se povukao preko Albanije a kad je otvoren Solunski front, bio je komandant Dobrovoljačkog odreda na Solunskom frontu.
Poginuo je u neravnopravnoj borbi sa Bugarima na Kajmakčalanu, u jurišu na Gruniški vis, kod Sive stene, 29. novembra 1916. godine u 35. godini života. Njegov Dobrovoljački odred imao je na početku Solunskog fronta 2200 ljudi, a zaključno sa Vukovom smrću spao je na svega 450 ljudi – bila je to i smrt njegovog odreda. Preživeli vojnici Dobrovoljačkog odreda prebačeni su u druge pukove. Gruniški vis je bio osvojen, a Bugari proterani. Kada je poginuo imao je čin pešadijskog potpukovnika srpske vojske.
Da li znate šta je tain? Srpska vojska je zbog njega bila spretnija i pokretljivija od neprijatelja
Njegovo telo bilo je sahranjeno na srpskom vojničkom groblju u Zejtinliku, a septembra 1923. preneto je na Novo groblje u Beogradu.
Celi život vojvoda Vuk posvetio je borbi, to je bio njegov lični izbor. On je u sebi osećao da je pozvan od rodne grude da se svakom tuđincu, neprijatelju, suprostavi ako taj želi da vlada njegovim narodom. Bio je oženjen i imao jednu ćerku koja nije imala potomaka.
Slika vojvode Vuka u ratničkoj uniformi, iz vremena četovanja po staroj Srbiji, istaknuta je na počasnom i vidnom mestu u prostorijama Udruženja ratnih dobrovoljaca 1912—1918, njihovih potomaka i poštovalaca u Beogradu.
(Izvor: Telegraf.rs, foto: Wikipedia)
